De Vlaamse schrijver Hugo Raes is vandaag overleden. Dat heeft de familie bekend gemaakt. Raes werd 84 jaar. In de Nederlandse letteren is hij bekend geworden met zijn roman Een faun met kille hoorntjes uit 1966. Raes was een van de weinige literaire schrijvers die ook sciencefiction schreef, een genre waarop doorgaans nogal wordt neergekeken. Hugo Raes bleef lang publiceren, maar zonder de waardering die hij in de jaren zestig en zeventig kreeg.

Voor zijn roman De lotgevallen ontving Raes in 1969 de Lucy B. en C.W. van der Hoogt-prijs.

In een interview met Willem M. Roggeman vertelde Raes over zijn schrijfwijze:

Ja, een boek bouwen is bij mij geen synoniem van een breiwerk of een borduurwerkje ineenprutsen. Het gaat sprongsgewijs, met afgeronde gehelen. Ik kan b.v. niet ophouden midden in een verhaal of een hoofdstuk. Het gaat er vrij dynamisch en spontaan uit. Maar na zo’n hoofdstuk ben ik gewoonlijk leeg voor enkele dagen. De andere dagen is het weer piekerwerk, controle, vergelijken, wat bijschaven links en rechts, al eens een bladzijde opnieuw typen, schema’s opmaken, of veranderen, tellen en afmeten van het materiaal, afwegen. Gewoonlijk klasseer ik mijn materiaal dat uit losse notities bestaat in de meest vreemde vorm – van bierviltjes en losse snippers, tot tekeningen, soms bijna volledige hoofdstukken, of passages, fiches, knipsels, brieven van sommige mensen, etc. – in kleine mapjes. […]

Maar als ik eenmaal aan het typen ga – ik typ meteen, het gaat sneller dan schrijven, en is ondanks alles duidelijker en overzichtelijker dan met de pen – dan heeft het gewoonlijk voor 95% zijn definitieve vorm.

Op de website van Cobra zijn enkele documentaires terug te zien over de auteur.