is leraar Nederlands. Sinds 2010 timmert hij ook literair aan de weg met
de boeken 'Woordsoep,' en 'Huis van bewaring' (columns) en 'Een gat in
de lucht' en 'Man van de Wereld' (romans).
2005, Ali B – Leipe Mocro-flavour We schrijven 2005. Amsterdam-West, stadsdeel De Baarsjes. Bij gunstige wind rook je nog de wierookwalmen van voor de ontzuiling. Kees Fens bracht er zijn
2004, J.H. Speenhoff – Het broekie van Jantje Ergens in de late jaren tachtig maakte ik tijdens een college van H.C. ten Berge over literaire dagboeken kennis met het begrip
2003, Frans Bauer – Heb je even voor mij ‘Moet de vader misschien niet even gaan zitten?’ vroeg de verloskundige. Geroutineerd, niet onvriendelijk, maar wel met iets dwingends in haar
2002 Pietje Potent – Brand in het bordeel Op de foto ziet het eruit als een mooie dag in mei. Mijn oudste zoon (16 maanden oud inmiddels) draagt een lichtblauwe
2001, zanger onbekend – Zo gaat de molen Op de achtergrond werd de verjaardag van mijn vader gevierd. Toen ik om een uur of negen mijn moeder belde, hoorde ik
2000, André Hazes – Zij gelooft in mij Van oudejaarsavond 1999 herinner ik me niet zoveel meer. De directeur van het gekkenhuis waar ik dat jaar voor het laatst werkte,
1999, Theo Nijland – Verstand van weemoed December 1999. Het woestijnstadje waar we midden in de nacht zijn aangekomen is weinig meer dan een benzinestation met aanpalende parkeerplaats, het ‘motel’
1998 Dingetje – Sambal bij Er zijn ongetwijfeld mensen voor wie 1998 een jaar van grote gebeurtenissen was. Een jaar van liefde en/of dood, geboortes, unique job opportunities, landsverhuizingen of
1997, Skik – Op fietse Een grappige overeenkomst tussen de Grote Drie van de popmuziek in dialect (Normaal, Skik, Rowwen Hèze) is dat ze alle drie de levensvreugde in hun
1996, Raymond van het Groenewoud – Twee meisjes Bij elke periode in je bestaan hoort een specifiek levensgevoel. Soms wordt dat gekleurd door wat-we-maar-even-zullen-noemen ‘Zeitgeist’, soms gaat je leven z’n
1995, Extince – Spraakwater 1995 was het jaar van mijn op een-na-mooiste litteken, mijn eerste (bar slechte) recensie en mijn eerste eigen auto. Van het voorschot voor een door mij
1994 Dromen zijn bedrog – Marco Borsato In 1994 vierde ik mijn dertigste verjaardag in de wetenschap dat het zachtjesaan afgelopen moest zijn met het geklooi in de marge. Makkelijker
1993, Oene Maine matsj tirol – Willy Batenburg In mijn anarcho-postapocalyptische / polygonaal modernistische coming-of-age-roman ‘Doodverf in Toverstad’, a.k.a. ‘het flipperboek’, staat een naar het leven getekende passage die zich
In 1992 verhuisde ik vanuit het studentenhuis aan de Slachthuisstraat naar een eenpersoonsflat aan de Soendastraat, mijn laatste adres in Groningen. Door wat je de ironie van het noodlot zou
1991 – Stef Bos, Papa Volgende week is mijn vader negen jaar dood. Op zijn begrafenis heb ik een soort toespraakachtig iets gehouden dat in zijn opbouw wel iets weghad